End
Üye
- Katılım
- 21 Ocak 2021
- Mesajlar
- 972
- Tepkime puanı
- 51
- Puanları
- 18
- Cinsiyet
-
- Medeni Hali
-
- Memleket
- 19 ÇORUM
- Takım
- Fenerbahçe
- Burç
- Kova
- Mesleği
- Muhasebe
Başlıktaki slogan 2011 seçimlerinden önce AKP tarafından 2023 hedefleri sıralanarak kullanılan slogandı. 2011 seçimlerinden önce 30 maddelik 2023 hedefleri açıklanmıştı. Artık 2023’ün sonlarına geldiğimize göre 12 yıl önce ortaya konan vizyonun sonuçlarının durumuna da bakabiliriz.
Mesela 2023’de Türkiye ekonomisinin dünyada 10. Büyük ekonomi olacağı hedefi : 2011’de Türkiye dünyanın en büyük 17’nci ekonomisiydi. Parti ve Erdoğan’ın defalarca vurguladığı amaç ise 2023’te ilk 10’a girmekti. Bugün Türkiye bu sıralamada kesinlikle ilk 10 da değil, resmi kaynaklara göre 19. Sırada.
Mesela enflasyonun tek hanelere indirileceği şeklinde açıklanan hedef, o hedef de epey sapmış durumda 2011 de bu hedef konduğunda enflasyon yüzde 10.34 seviyesinde idi aradan geçen 12 yılda enflasyon TÜİK rakamlarına göre hala 2 basamaklı ama halkın hissettiği haliyle 3 basamaklı hale ulaştı.
Mesela işsizlik 5 in altına düşecekti ama TÜİK rakamlarına göre bile halen 2011 seviyelerinde yani hala 9’dan fazla. Milli gelir 25bin dolar olacaktı mesela ama 9bin doların biraz üzerinde ve 2011 rakamlarının bile altında şu an milli gelir.
Gayrisafi yurt içi hasıla 2011 de 772 milyar dolardı ve 2023 de bunun 2 trilyon dolar olması gibi bir hedef koymuştu AKP ama şu an 1 trilyon doları geçip geçmeyeceği şüpheli.
Bu tip konularda daha bir sürü hedef açıklanmıştı ama geldiğimiz noktada bunların da hemen hiçbiri tutturulabilmiş değil. Turizm gelirleri, istihdam hedefleri hiçbiri. Bölünmüş yol konusunda ya da demiryolları konusundaki hedefler de tutmadı, hızlı tren hedefleri de.
Mesela 2023 yılında 3 adet nükleer santralin devreye gireceği açıklanmıştı 2011 de ama sadece Akkuyu’nun bile devreye girmesi için bir yıl kadar daha beklenmesi gerekecek gibi görünüyor.
Doktor sayısında da hedef konmuştu o zaman 120 bin’den 200 bin’e çıkması bekleniyordu sayının o kadar da üniversiteler açılmıştı ama olmadı. 140 binlerde kaldı doktor sayısı ve doktorlara da giderlerse gitsinler dendi bu süreçte
Düşünün sigara içen sayısı ile ilgili bir hedef konmuştu sayı düşecekti ama o bile olmadı sigara içenler bile arttı. Esenboğa metrosu vardı mesela o zaman konulan hedeflerden, yerli uydu vardı o da seneye Haziran’a kalmış öyle diyorlar.
İlk muharip uçak meselesi de hala muğlak ama haksızlık etmeyelim ona bir 10-15 gün daha var. Ama 15-20 milyar dolar maliyet belirlenen ve önce 2020 de sonra 2023 de biteceği söylenen milli muharip uçağın 2027-2029 arasında envantere girmesi konusundaki söylentiler daha güçlü. Hatta 2030’dan itibaren F16’ların yerini almasının bekleniyor olması o söylentilerin bile gerçekleşmeme ihtimalini ortaya çıkarıyor.
2023 de aya ilk ziyaret konusu da yetişmeyecek gibi de o konu zaten 2021 de müjdelenmişti . Yani onun için daha bir 10 yıl beklenebilir sorun yok. Zaten Uydu fırlatma platformları projesi de ilk 2015’de gündeme gelmişti. 2018’de SSB bu projeyi 2018 de Roketsan’a vermişti. 2020 de ilk denemeler yapıldı dendi ama henüz somut bir kanıt o konuda da yok.
Elbette 2023 biterken bunların ne olduğunu üstüne basa basa soracaktır muhalefet, çünkü muhalefet bunları sormazsa, seçmenin kendi kendine bunları düşünmesini beklerse çok mantıklı bir seçenek olmaz bu. Zaten bu hedeflerin seçmeni direk etkileyenleri sadece cebine giren bölümler. Ya da girmeyen. Oralarda hükümetin söyleyebilecek çok şeyi yok. 2011’de bu vaatlerle aldığı neredeyse yüzde 50 oyu o nedenle kaybetmiş durumda ama kaybettiği yer de yine kendi ittifakı içinde olduğundan çok da sorun olmuyor. Ancak daha makro hedeflerin de gerçekleşmediğini seçmene hatırlatabilir muhalefet. Çünkü hükümet tarafı “Tamam ekonomi size kötü yansıyor olabilir ama biz dünya çapında bir sürü şey yapıyoruz” söylemini çok iyi kullanıyor.
Türkiye yüzyılı söylemi içinde yer alan bu büyük hedeflerden ne kadar uzak olduğumuz ortada ekonomik olarak halkın durumu da ortada. Elbette yapılan bir sürü şey de var. Mesela TOGG gibi ama o da söylendiği kadar yerli-milli mi ayrı konu. Asıl önemli olan 22 yıllık tek başına ve çok güçlü bir iktidarın yaptığı iyi şeyler olacak, olmayanlara dikkat çekmek ve olanların bedelini kimlerin ödediğini tespit etmek de muhalefetin işi sanki.
Mesela 2023’de Türkiye ekonomisinin dünyada 10. Büyük ekonomi olacağı hedefi : 2011’de Türkiye dünyanın en büyük 17’nci ekonomisiydi. Parti ve Erdoğan’ın defalarca vurguladığı amaç ise 2023’te ilk 10’a girmekti. Bugün Türkiye bu sıralamada kesinlikle ilk 10 da değil, resmi kaynaklara göre 19. Sırada.
Mesela enflasyonun tek hanelere indirileceği şeklinde açıklanan hedef, o hedef de epey sapmış durumda 2011 de bu hedef konduğunda enflasyon yüzde 10.34 seviyesinde idi aradan geçen 12 yılda enflasyon TÜİK rakamlarına göre hala 2 basamaklı ama halkın hissettiği haliyle 3 basamaklı hale ulaştı.
Mesela işsizlik 5 in altına düşecekti ama TÜİK rakamlarına göre bile halen 2011 seviyelerinde yani hala 9’dan fazla. Milli gelir 25bin dolar olacaktı mesela ama 9bin doların biraz üzerinde ve 2011 rakamlarının bile altında şu an milli gelir.
Gayrisafi yurt içi hasıla 2011 de 772 milyar dolardı ve 2023 de bunun 2 trilyon dolar olması gibi bir hedef koymuştu AKP ama şu an 1 trilyon doları geçip geçmeyeceği şüpheli.
Bu tip konularda daha bir sürü hedef açıklanmıştı ama geldiğimiz noktada bunların da hemen hiçbiri tutturulabilmiş değil. Turizm gelirleri, istihdam hedefleri hiçbiri. Bölünmüş yol konusunda ya da demiryolları konusundaki hedefler de tutmadı, hızlı tren hedefleri de.
Mesela 2023 yılında 3 adet nükleer santralin devreye gireceği açıklanmıştı 2011 de ama sadece Akkuyu’nun bile devreye girmesi için bir yıl kadar daha beklenmesi gerekecek gibi görünüyor.
Doktor sayısında da hedef konmuştu o zaman 120 bin’den 200 bin’e çıkması bekleniyordu sayının o kadar da üniversiteler açılmıştı ama olmadı. 140 binlerde kaldı doktor sayısı ve doktorlara da giderlerse gitsinler dendi bu süreçte
Düşünün sigara içen sayısı ile ilgili bir hedef konmuştu sayı düşecekti ama o bile olmadı sigara içenler bile arttı. Esenboğa metrosu vardı mesela o zaman konulan hedeflerden, yerli uydu vardı o da seneye Haziran’a kalmış öyle diyorlar.
İlk muharip uçak meselesi de hala muğlak ama haksızlık etmeyelim ona bir 10-15 gün daha var. Ama 15-20 milyar dolar maliyet belirlenen ve önce 2020 de sonra 2023 de biteceği söylenen milli muharip uçağın 2027-2029 arasında envantere girmesi konusundaki söylentiler daha güçlü. Hatta 2030’dan itibaren F16’ların yerini almasının bekleniyor olması o söylentilerin bile gerçekleşmeme ihtimalini ortaya çıkarıyor.
2023 de aya ilk ziyaret konusu da yetişmeyecek gibi de o konu zaten 2021 de müjdelenmişti . Yani onun için daha bir 10 yıl beklenebilir sorun yok. Zaten Uydu fırlatma platformları projesi de ilk 2015’de gündeme gelmişti. 2018’de SSB bu projeyi 2018 de Roketsan’a vermişti. 2020 de ilk denemeler yapıldı dendi ama henüz somut bir kanıt o konuda da yok.
Elbette 2023 biterken bunların ne olduğunu üstüne basa basa soracaktır muhalefet, çünkü muhalefet bunları sormazsa, seçmenin kendi kendine bunları düşünmesini beklerse çok mantıklı bir seçenek olmaz bu. Zaten bu hedeflerin seçmeni direk etkileyenleri sadece cebine giren bölümler. Ya da girmeyen. Oralarda hükümetin söyleyebilecek çok şeyi yok. 2011’de bu vaatlerle aldığı neredeyse yüzde 50 oyu o nedenle kaybetmiş durumda ama kaybettiği yer de yine kendi ittifakı içinde olduğundan çok da sorun olmuyor. Ancak daha makro hedeflerin de gerçekleşmediğini seçmene hatırlatabilir muhalefet. Çünkü hükümet tarafı “Tamam ekonomi size kötü yansıyor olabilir ama biz dünya çapında bir sürü şey yapıyoruz” söylemini çok iyi kullanıyor.
Türkiye yüzyılı söylemi içinde yer alan bu büyük hedeflerden ne kadar uzak olduğumuz ortada ekonomik olarak halkın durumu da ortada. Elbette yapılan bir sürü şey de var. Mesela TOGG gibi ama o da söylendiği kadar yerli-milli mi ayrı konu. Asıl önemli olan 22 yıllık tek başına ve çok güçlü bir iktidarın yaptığı iyi şeyler olacak, olmayanlara dikkat çekmek ve olanların bedelini kimlerin ödediğini tespit etmek de muhalefetin işi sanki.