Mum olsam yeter
Dünyaya gelmedim menfaat için
Elmas elin olsun cam olsam yeter
Şu ömür sermayem bir saat için
Akan şu zamanda dem olsam yeter
Haz etmem kendimi övgüden yana
Gözüm yok makama mevkıden yana
Payımı alsaydım sevgiden yana
Bir gönül evinde dam olsam yeter
Taş attım, yakışmaz elim şamara
Bozuldu cihanda alim ümera
Dolu dizgin giden zalim zümera
Şaha kalkanlara kem olsam yeter
Doğrudur bu çizgi doğrudur bu hat
Yazarım boş durmam oldukça sıhhat
Doğruyu söylemek en büyük cihat
Zalime bir zerre gam olsam yeter
Halkıma dil oldum duyguyu yazdım
Sezip de duyduğum kaygıyı yazdım
Hoş görü sevgiyi, saygıyı yazdım
Sevgi çöllereinde kum olsam yeter
Mikdati’yim bir gün bu devran döner
Millet birlik olur bu zulmü yener
Aydın günler gelir ışır bir fener
Yanıp da ışıtan mum olsam yeter
Mikdat Bal
İsmail Doğan'ın Fenerim şimdi şiirine atfen
ALINTI
