Ebedi Sevgiliye Mektup

Ebedi Sevgiliye Mektup





Ey Sevgili hiç bilmezdim kelimelerin

Gönlümü bu kadar yakacağını...

Ve mısraların

Dalga dalga kanatlandıracağını...



Ey Sevgili hiç bilmezdim harflerin

Seven gönülden çıkınca canlanacağını...

Ve beyitlerin

Sevilenin gönlünde devran edeceğini...



Ey Sevgili hiç bilmezdim!

Benim ab-ı hayatımın Sen olacağını

Kurumuş gönül vadime inen rahmetin

Damla damla Aşk şarabının Sen olacağını

Gönül bahçemdeki güllerin Sen kokacağını

Sehere dek bekleyen bülbüllerin ben öteceğini...



Ey Sevgili nereden bilecektim ki!

Yokluğunda tarumar olmuş

Bir virane olacağımı...

Hasretinde bin kez ölmekten

Beter olacağımı...

Bülbüllerimin lâl olacağını

Gönül bahçemdeki güllerin solacağını...



Ey Sevgili Leylâ olduğumdan beridir

Gözüm ve gönlüm bir tek seni görür

Kalbimin atışları senin adın içindir

Esen her rüzgâr senden bana bâd-ı Sabâdır...



Ey Sevgili Vuslatına can mı dayanır

Bir nazarın ki aklımı başımdan alır

Bir gülüşün ki cenneti unutturur

Bir selâmın ki gönlümün baharıdır

Bir nefesin ki yüreğimi eritmeye kâfidir...



Ey Sevgili baktığım her yerde

Senin hediyelerindir gördüğüm...

Ey Sevgili duyduğum her seste

Senin nağmelerindir duyduğum...



Ey Yârenler darılmayın kızmayın bana

Sizden fersah fersah uzak kalışıma

Gönül Beytullah'ına dolmuş bir kara sevda

Kapısını açmıyor gayri Yâr'lara...



Aslı aslına ermişken, neylesin Kerem'i

Leylâ özünü bulmuşken, neylesin Mecnunu

Züleyha Mevlâ'sını bulmuşken, neylesin Yusuf'u...






Mihrican Ulupınar

02.04.13

02:36​