Gece Kuşu
Emektar Üye
- Katılım
- 23 Eyl 2020
- Mesajlar
- 1,694
- Tepkime puanı
- 32
- Puanları
- 48
Böbrek nakli genellikle böbrek yetmezliği olan hastaların tedavisi için en iyi seçenek olarak kabul edilir. Bu tür hastalar önce nakil merkezlerinde hem fiziksel hem de zihinsel olarak hazırlandıktan sonra, nakilleri için finansal durumlarını gözden geçirirler. Peki, hepatit C olan bir dönordan alınan böbrek nakil yapıla bilir mi veya Hepatit C olan biri böbrek alabilir mi? Bu yazıda Hepatit C olan dönerden böbrek nakli yapılıp yapılamayacağına veya böbrek alıp alamayacağına dair bilgiler bulunmaktadır.
Hepatit C
Donörler ayrıca çeşitli hastalıklar için kapsamlı bir şekilde test edilir. Eskiden, hepatit C’li bir donör organ bağışını bile düşünemezdi. Ayrıca, birçok insan hepatit C’li bir kişiden böbrek alma konusunda rahat değillerdi. Hepatit C virüsü (HCV) neden olur ve akut veya kronik olabilir. Hastaların % 55 ile % 85’inde kronik hepatit C gelişir ve bunlar arasında beşte birine kadar sonunda yirmi yıl içinde siroz gelişir. Aynı şekilde, hasarlı karaciğerde kanserin gelişmesine neden olabilir. HCV enfeksiyonu kan yoluyla bulaşır ve kan nakli (taranmamış kan ve kan ürünlerinin kullanıldığı yerlerde), paylaşılan iğneler, kirli iğneler kullanılarak ve bireyin enfekte kişinin kanıyla temas ettiği cinsel yolla bulaşabilir.
Kronik hepatit C’li yaklaşık 71 milyon insan vardıre ve bunların çoğu siroz veya karaciğer kanseri geliştirmeye devam etmektedir. 2016’da yaklaşık 400.000 kişi, çoğunlukla karaciğer ve sirozdaki tümörler için hastalık ve komplikasyonlarından ölmüştür. Sorun düşük tanı ve tedavi oranıdır. Bu alandaki araştırma çabalarına rağmen henüz bir aşı geliştirilmemiştir.
Böbrek Alıcısında Hepatit C Riski
Daha önce, bir nakil hastasında hepatit C tedavisinin, interferon uygulamasına dayandığı için neredeyse imkansız olduğu düşünülüyordu. Bu hastalarda sadece gelişmiş immünosupresyon ile ilişkili olmakla kalmadı, aynı zamanda glomerülonefrit ve akut greft reddine neden olabilir. Bununla birlikte, günümüzde nakil cerrahları, donörlerde bu enfeksiyonla ilgili yaklaşımlarını yeniden gözden geçirmektedir. Nedeni, hepatit C için tıbbi tedavinin ilerlemesinde yatmaktadır. Vakaların % 95’inden fazlasında tedavi sunan antiviraller artık mevcuttur. Bunlara pan-genotipik direkt etkili antiviraller (DAA) denir.
HCV genomu, konakçı hücreninkine entegre olmadığından (hepatit B virüsünün aksine), bu ilaçlar kullanılarak virüsün nakledilen dokularda kalması ve daha sonra yeniden aktif hale gelme riski yoktur. HCV-pozitif bir donörden böbrek naklinin sonucu, 1.29 oranında mortalite artışı taşır, ancak gerçek anlamda, bu nakil sonrası 1 yıl içinde % 1 daha fazla ölüm riski ve 3’te % 2 düşüş anlamına gelmektedir. (Bir yıl hayatta kalma oranı) Her iki durumda da, nakil için bekleme listesinde olan son dönem böbrek yetmezliği olan hastalarda yılda % 10 mortaliteden önemli ölçüde daha iyidir.
Hepatit C ve Nakil Adımları
Birinci adım
Düzenlemelerin ilk gevşemesi, kendileri hepatit C pozitif olan alıcılarla ilgilidir. Bu insanlar enfeksiyonu olan başka bir kişiden böbrek almayı tercih edebilir, çünkü bu böbrekler geleneksel olarak taranan enfekte olmayanlardan çok daha erken elde edilebilir. Bu virüse karşı oldukça etkili ilaçların bulunması nedeniyle bugün böyle bir seçim yapabilirler. Bu durumlarda, alıcı nakilden sonra hepatit C’ye karşı doğrudan etkili antivirallerle tedavi edilecektir. Bu yaklaşıma rağmen, her yıl yaklaşık 1000 sağlıklı böbrek, zaten hepatit C’ye sahip alıcıların eksikliği nedeniyle transplantasyon için uygun değildir.
İkinci adım
Bugün, HCV’li bir donörün böbreği, dört nedenden ötürü virüsü olmayan birine nakledilebilir:
• Böbrek nakli için bekleyenler uzun süreli diyalizdekinden daha iyi fiziksel formdadır
• Nakil için bekleyenler, hepatit C’li bir donörden böbrek alması muhtemeldir
• HCV varlığına rağmen böbrekler genellikle çok sağlıklıdır
• Enfeksiyonu tedavi etmek için antiviraller mevcuttur.
Hepatit C ve Böbrek Nakli Üzerine Vaka Çalışmaları
Birkaç vaka raporu, enfekte olmuş bir donörü antivirallerle tedavi etmenin sürekli virolojik yanıt noktasına veya başka bir deyişle tedavi noktasına kadar tedavi edilmesinin ve daha sonra böbreği de enfeksiyon için tedavi edilen enfekte olmayan bir alıcıya nakledilmesinin fizibilitesini ve başarısını göstermektedir. Böyle bir böbrek almış 53 hasta üzerinde yapılan küçük bir çalışma, sadece bir beklenmedik komplikasyonun ortaya çıktığını göstermektedir: ancak nakledilen böbreklerde yaygın olan ve çoğu durumda tedavi edilebilen yüksek bir BK virüsü seviyesi mevcuttur. Bu durum tüm alıcılarda yeni böbrekleri aldıktan sonra otomatik olarak ortaya çıkmıştır ve hepatit C için başarıyla tedavi edilmiştir. 12 haftalık tedaviden sonra hepatit C virüsü belirtisi yoktur ve tedavi edilmiştir.
Bu hastaların hiçbiri ölmemiş, ancak diğer yandan araştırmacılar, uzun vadeli diyaliz hastalarının% 10’unun her yıl öldüğüne dikkat çekmişlerdir. Bu arka planla, ABD‘de böbrek nakli bekleyen hastalar için bakım standardı, enfekte olmamış potansiyel alıcılara bile sunulanlar arasında hepatit C ile enfekte olmuş böbrekleri dahil etmek olabilir.
Hepatit C ile Enfekte Böbrekler Sağlıklı Alıcılara Güvenle Nakledilebilir
Hepatit C virüsü (HCV) enfeksiyonu olan vefat etmiş donörlerden alınan böbrekler, doğrudan etkili antiviral tedavilerin bir rejimi, nakilden iki gün sonra başlatıldığında, güvenli bir şekilde enfekte olmayan alıcılara nakledilebilir. MGH araştırmacıları, 30 böbrek alıcısının her birinin, antiviral tedaviye atfedilebilecek hiçbir ciddi yan etki olmaksızın HCV’den tedavi edildiğini ve neredeyse tamamının altı ayda mükemmel allogreft işlevini sürdürdüğünü tespit etmiştir.
Tek merkezli denemeler ve geriye dönük vaka serileri, hepatit C virüsü (HCV) enfeksiyonu olan donörlerden alınan böbrekleri kullanarak umut verici sonuçlar bildirdi. Ancak, bu bulguların genellenebilir olup olmadığını belirlemek için çok merkezli çalışmalara ihtiyaç vardır. HCV viremisi olan ölen donörlerden 30 böbreği HCV ile enfekte olmamış alıcılara nakletmek için yedi merkezde prospektif bir deneme yaptık, ardından 3 gün posttransplant başlatmayı hedefleyen günde bir kez koformüle glecaprevir ve pibrentasvir uyguladık. Anahtar sonuçlar, sürekli virolojik yanıt (glekaprevir ve pibrentasvir ile tedaviyi tamamladıktan 12 hafta sonra saptanamayan HCV RNA), yan etkiler ve allogreft fonksiyonunu içermektedir.
Mayıs 2019’dan Ekim 2019’a kadar 76 hastayı taranmış ve 30’u HCV viremik ölen bir donörden (medyan böbrek donör profili indeksi, % 53) böbrek nakli yapılan 63 hastayı kaydettik. Böbreğin rızası ile nakli arasındaki ortalama süredir ve HCV viremik donörden 6.3 hafta alınmıştır. 30 alıcının tümü, sürekli bir virolojik yanıt elde etti. Bir alıcı, sürekli virolojik yanıt elde ettikten 4 ay sonra sepsis komplikasyonlarından ölmüştür. Hiçbir hastada, muhtemelen HCV enfeksiyonu veya glecaprevir ve pibrentasvir ile tedavi ile ilgili hiçbir ciddi yan etki görülmemiştir ve üç alıcı, bir vakada sınırda olan akut hücresel ret geliştirmiştir. Üç alıcı, immünosupresyonun azalmasından sonra çözülen yaklaşık 10.000 kopya/ml’ye yakın poliomavirüs (BK) viremi geliştirmiştir. Tüm alıcılar 1,73 m başına 1.2 mg/dL ve medyan GFR 57 ml/dk’lık bir ortalama kreatinin ile iyi allogreft fonksiyonu olan 2 6 ay’dır.
Yapılan çok merkezli denemeler, 30 HCV viremik böbreğin HCV negatif alıcılara transplantasyonunun güvenliğini, etkililiğini ve ardından 8 haftalık glecaprevir ve pibrentasvir rejiminin erken başlatıldığını göstermiştir. Nefroloji Bölümü’nde araştırmacı olan Meghan Sise, HCV pozitif donörlerden nakledilen böbreklerdeki hepatit C virüsünü, antiviral ajanlar glecaprevir ve pibrentasvir kullanarak, sekiz haftalık günlük dozajın bir parçası olarak başarıyla tedavi edilmiştir. MGH ve çalışmanın ortak ilk yazarı bu bulgular, HCV ile enfekte olmuş donörlerden böbreklerin kullanılması konusunda hala temkinli olan veya buna direnç gösteren birçok nakil merkezine güçlü bir mesaj verebilir. Alıcı negatif transplantlara pozitif olan bu sözde donörün erken antiviral müdahale yoluyla güvenli ve etkili bir şekilde yapılabileceğini göstermiştir.
ABD’de yaklaşık 95.000 kişi şu anda böbrek nakli beklemektedir ve çoğu giderek artan sağlık bozulmasından muzdariptir. 60 yaşın üzerindeki hastalar dahil bazı gruplar için ölüm, nakilden daha büyük bir kesinliktir. Bu önemli halk sağlığı sorunu göz önüne alındığında, ABD Sağlık ve İnsan Hizmetleri Bakanlığı, Advancing American Kidney Health Initiative’in bir parçası olarak, nakil için mevcut böbrek sayısını 2030’a kadar ikiye katlanacğını tahmin etmektedir. Bu hedefe giden ümit verici bir yol, özellikle hepatit C virüsü enfeksiyonu olan vefat etmiş bireylerde şu anda meydana gelen canlı insan böbreklerinin atılmasını azaltmaktır. Ulusal opioid salgınından artan ölümlerin bir sonucu olarak bu organların sayısı son beş yılda artmıştır.
MGH prospektif çalışması, donör pozitifinin verici negatif transplantasyona uygulanabilirliğini gösteren ilk çok merkezli araştırmadır. MYTHIC (Multi-Center Study to Transplant Hepatitis-C Infected Kidneys) olarak bilinen çalışma, Pennsylvania Üniversitesi’ndeki Perelman Tıp Fakültesi ile işbirliği içinde tasarlanmış ve gerçekleştirilmiştir. Yedi ABD nakil merkezindeki denemenin 30 böbrek alıcısının her birine, virüs içinde hayatta kalması için gerekli olan iki farklı proteini hedefleyen güçlü antiviral maddeler olan glecaprevir ve pibrentasvirden oluşan bir koformülasyonun sekiz haftalık bir kürü verilmiştir. Bir hasta, denemeye katılımla ilgisi olmadığı düşünülen sepsis komplikasyonlarından ölürken, hiçbir hastada ciddi yan etki veya karaciğer hastalığı gözlenmemiş ve altı ayda allogreft fonksiyonu mükemmeldir.
Araştırmacı Dr. Raymond Chung, hastaların çoğu nakilden hemen sonra kanlarında çok az miktarda virüs göstermiş, ancak bu viral yük dört haftalık tedaviyle HCV viremik böbreklerin tüm alıcılarında tespit edilemez hale gelmişş veya ölçülememiştir. (MGH’deki Karaciğer Merkezi ve Gastrointestinal Bölümü ve çalışmanın eş-kıdemli yazarı) Chung, denemenin başarısının, araştırma ekibinin, her yerde nakil merkezleri tarafından kullanılabilecek, hepatit C ile enfekte böbrekleri nakletmek için kanıta dayalı bir klinik protokol geliştirmesine kadar uzandığını belirtmektedir. Değişen tedavi rejimlerine dayalı olarak kendi bünyesinde geliştirilen birçok protokolü sağlam, tek tip ve tekrarlanabilir bir protokolle değiştirmeye çalışılmıştır. Hastalarda işe yarayan çok basit bir yaklaşım oluşturarak başarıldığına inanılmaktadır. Araştırmacılar şimdi, nakil merkezlerinin bu cesaret verici sonuçları ve böbrek nakline kritik ihtiyaç duyan hastaların yüksek kaliteli organlara erişimini artırma fırsatını dikkate alacaklarından umutlulardır.
Sonuç itibarıyla hepatit-C ile enfekte olmuş böbreklerle nakillerin yapılabilmesi ve geri ödenebilir hale getirilmesinin muazzam faydalarının görüleceği umut edilmektedir. Herkesin nihai hedefi, böbrek nakli bekleyen hastaların yaşam kalitesini ve miktarını artırmak olmalıdır.
Hepatit C
Donörler ayrıca çeşitli hastalıklar için kapsamlı bir şekilde test edilir. Eskiden, hepatit C’li bir donör organ bağışını bile düşünemezdi. Ayrıca, birçok insan hepatit C’li bir kişiden böbrek alma konusunda rahat değillerdi. Hepatit C virüsü (HCV) neden olur ve akut veya kronik olabilir. Hastaların % 55 ile % 85’inde kronik hepatit C gelişir ve bunlar arasında beşte birine kadar sonunda yirmi yıl içinde siroz gelişir. Aynı şekilde, hasarlı karaciğerde kanserin gelişmesine neden olabilir. HCV enfeksiyonu kan yoluyla bulaşır ve kan nakli (taranmamış kan ve kan ürünlerinin kullanıldığı yerlerde), paylaşılan iğneler, kirli iğneler kullanılarak ve bireyin enfekte kişinin kanıyla temas ettiği cinsel yolla bulaşabilir.
Kronik hepatit C’li yaklaşık 71 milyon insan vardıre ve bunların çoğu siroz veya karaciğer kanseri geliştirmeye devam etmektedir. 2016’da yaklaşık 400.000 kişi, çoğunlukla karaciğer ve sirozdaki tümörler için hastalık ve komplikasyonlarından ölmüştür. Sorun düşük tanı ve tedavi oranıdır. Bu alandaki araştırma çabalarına rağmen henüz bir aşı geliştirilmemiştir.
Böbrek Alıcısında Hepatit C Riski
Daha önce, bir nakil hastasında hepatit C tedavisinin, interferon uygulamasına dayandığı için neredeyse imkansız olduğu düşünülüyordu. Bu hastalarda sadece gelişmiş immünosupresyon ile ilişkili olmakla kalmadı, aynı zamanda glomerülonefrit ve akut greft reddine neden olabilir. Bununla birlikte, günümüzde nakil cerrahları, donörlerde bu enfeksiyonla ilgili yaklaşımlarını yeniden gözden geçirmektedir. Nedeni, hepatit C için tıbbi tedavinin ilerlemesinde yatmaktadır. Vakaların % 95’inden fazlasında tedavi sunan antiviraller artık mevcuttur. Bunlara pan-genotipik direkt etkili antiviraller (DAA) denir.
HCV genomu, konakçı hücreninkine entegre olmadığından (hepatit B virüsünün aksine), bu ilaçlar kullanılarak virüsün nakledilen dokularda kalması ve daha sonra yeniden aktif hale gelme riski yoktur. HCV-pozitif bir donörden böbrek naklinin sonucu, 1.29 oranında mortalite artışı taşır, ancak gerçek anlamda, bu nakil sonrası 1 yıl içinde % 1 daha fazla ölüm riski ve 3’te % 2 düşüş anlamına gelmektedir. (Bir yıl hayatta kalma oranı) Her iki durumda da, nakil için bekleme listesinde olan son dönem böbrek yetmezliği olan hastalarda yılda % 10 mortaliteden önemli ölçüde daha iyidir.
Hepatit C ve Nakil Adımları
Birinci adım
Düzenlemelerin ilk gevşemesi, kendileri hepatit C pozitif olan alıcılarla ilgilidir. Bu insanlar enfeksiyonu olan başka bir kişiden böbrek almayı tercih edebilir, çünkü bu böbrekler geleneksel olarak taranan enfekte olmayanlardan çok daha erken elde edilebilir. Bu virüse karşı oldukça etkili ilaçların bulunması nedeniyle bugün böyle bir seçim yapabilirler. Bu durumlarda, alıcı nakilden sonra hepatit C’ye karşı doğrudan etkili antivirallerle tedavi edilecektir. Bu yaklaşıma rağmen, her yıl yaklaşık 1000 sağlıklı böbrek, zaten hepatit C’ye sahip alıcıların eksikliği nedeniyle transplantasyon için uygun değildir.
İkinci adım
Bugün, HCV’li bir donörün böbreği, dört nedenden ötürü virüsü olmayan birine nakledilebilir:
• Böbrek nakli için bekleyenler uzun süreli diyalizdekinden daha iyi fiziksel formdadır
• Nakil için bekleyenler, hepatit C’li bir donörden böbrek alması muhtemeldir
• HCV varlığına rağmen böbrekler genellikle çok sağlıklıdır
• Enfeksiyonu tedavi etmek için antiviraller mevcuttur.
Hepatit C ve Böbrek Nakli Üzerine Vaka Çalışmaları
Birkaç vaka raporu, enfekte olmuş bir donörü antivirallerle tedavi etmenin sürekli virolojik yanıt noktasına veya başka bir deyişle tedavi noktasına kadar tedavi edilmesinin ve daha sonra böbreği de enfeksiyon için tedavi edilen enfekte olmayan bir alıcıya nakledilmesinin fizibilitesini ve başarısını göstermektedir. Böyle bir böbrek almış 53 hasta üzerinde yapılan küçük bir çalışma, sadece bir beklenmedik komplikasyonun ortaya çıktığını göstermektedir: ancak nakledilen böbreklerde yaygın olan ve çoğu durumda tedavi edilebilen yüksek bir BK virüsü seviyesi mevcuttur. Bu durum tüm alıcılarda yeni böbrekleri aldıktan sonra otomatik olarak ortaya çıkmıştır ve hepatit C için başarıyla tedavi edilmiştir. 12 haftalık tedaviden sonra hepatit C virüsü belirtisi yoktur ve tedavi edilmiştir.
Bu hastaların hiçbiri ölmemiş, ancak diğer yandan araştırmacılar, uzun vadeli diyaliz hastalarının% 10’unun her yıl öldüğüne dikkat çekmişlerdir. Bu arka planla, ABD‘de böbrek nakli bekleyen hastalar için bakım standardı, enfekte olmamış potansiyel alıcılara bile sunulanlar arasında hepatit C ile enfekte olmuş böbrekleri dahil etmek olabilir.
Hepatit C ile Enfekte Böbrekler Sağlıklı Alıcılara Güvenle Nakledilebilir
Hepatit C virüsü (HCV) enfeksiyonu olan vefat etmiş donörlerden alınan böbrekler, doğrudan etkili antiviral tedavilerin bir rejimi, nakilden iki gün sonra başlatıldığında, güvenli bir şekilde enfekte olmayan alıcılara nakledilebilir. MGH araştırmacıları, 30 böbrek alıcısının her birinin, antiviral tedaviye atfedilebilecek hiçbir ciddi yan etki olmaksızın HCV’den tedavi edildiğini ve neredeyse tamamının altı ayda mükemmel allogreft işlevini sürdürdüğünü tespit etmiştir.
Tek merkezli denemeler ve geriye dönük vaka serileri, hepatit C virüsü (HCV) enfeksiyonu olan donörlerden alınan böbrekleri kullanarak umut verici sonuçlar bildirdi. Ancak, bu bulguların genellenebilir olup olmadığını belirlemek için çok merkezli çalışmalara ihtiyaç vardır. HCV viremisi olan ölen donörlerden 30 böbreği HCV ile enfekte olmamış alıcılara nakletmek için yedi merkezde prospektif bir deneme yaptık, ardından 3 gün posttransplant başlatmayı hedefleyen günde bir kez koformüle glecaprevir ve pibrentasvir uyguladık. Anahtar sonuçlar, sürekli virolojik yanıt (glekaprevir ve pibrentasvir ile tedaviyi tamamladıktan 12 hafta sonra saptanamayan HCV RNA), yan etkiler ve allogreft fonksiyonunu içermektedir.
Mayıs 2019’dan Ekim 2019’a kadar 76 hastayı taranmış ve 30’u HCV viremik ölen bir donörden (medyan böbrek donör profili indeksi, % 53) böbrek nakli yapılan 63 hastayı kaydettik. Böbreğin rızası ile nakli arasındaki ortalama süredir ve HCV viremik donörden 6.3 hafta alınmıştır. 30 alıcının tümü, sürekli bir virolojik yanıt elde etti. Bir alıcı, sürekli virolojik yanıt elde ettikten 4 ay sonra sepsis komplikasyonlarından ölmüştür. Hiçbir hastada, muhtemelen HCV enfeksiyonu veya glecaprevir ve pibrentasvir ile tedavi ile ilgili hiçbir ciddi yan etki görülmemiştir ve üç alıcı, bir vakada sınırda olan akut hücresel ret geliştirmiştir. Üç alıcı, immünosupresyonun azalmasından sonra çözülen yaklaşık 10.000 kopya/ml’ye yakın poliomavirüs (BK) viremi geliştirmiştir. Tüm alıcılar 1,73 m başına 1.2 mg/dL ve medyan GFR 57 ml/dk’lık bir ortalama kreatinin ile iyi allogreft fonksiyonu olan 2 6 ay’dır.
Yapılan çok merkezli denemeler, 30 HCV viremik böbreğin HCV negatif alıcılara transplantasyonunun güvenliğini, etkililiğini ve ardından 8 haftalık glecaprevir ve pibrentasvir rejiminin erken başlatıldığını göstermiştir. Nefroloji Bölümü’nde araştırmacı olan Meghan Sise, HCV pozitif donörlerden nakledilen böbreklerdeki hepatit C virüsünü, antiviral ajanlar glecaprevir ve pibrentasvir kullanarak, sekiz haftalık günlük dozajın bir parçası olarak başarıyla tedavi edilmiştir. MGH ve çalışmanın ortak ilk yazarı bu bulgular, HCV ile enfekte olmuş donörlerden böbreklerin kullanılması konusunda hala temkinli olan veya buna direnç gösteren birçok nakil merkezine güçlü bir mesaj verebilir. Alıcı negatif transplantlara pozitif olan bu sözde donörün erken antiviral müdahale yoluyla güvenli ve etkili bir şekilde yapılabileceğini göstermiştir.
ABD’de yaklaşık 95.000 kişi şu anda böbrek nakli beklemektedir ve çoğu giderek artan sağlık bozulmasından muzdariptir. 60 yaşın üzerindeki hastalar dahil bazı gruplar için ölüm, nakilden daha büyük bir kesinliktir. Bu önemli halk sağlığı sorunu göz önüne alındığında, ABD Sağlık ve İnsan Hizmetleri Bakanlığı, Advancing American Kidney Health Initiative’in bir parçası olarak, nakil için mevcut böbrek sayısını 2030’a kadar ikiye katlanacğını tahmin etmektedir. Bu hedefe giden ümit verici bir yol, özellikle hepatit C virüsü enfeksiyonu olan vefat etmiş bireylerde şu anda meydana gelen canlı insan böbreklerinin atılmasını azaltmaktır. Ulusal opioid salgınından artan ölümlerin bir sonucu olarak bu organların sayısı son beş yılda artmıştır.
MGH prospektif çalışması, donör pozitifinin verici negatif transplantasyona uygulanabilirliğini gösteren ilk çok merkezli araştırmadır. MYTHIC (Multi-Center Study to Transplant Hepatitis-C Infected Kidneys) olarak bilinen çalışma, Pennsylvania Üniversitesi’ndeki Perelman Tıp Fakültesi ile işbirliği içinde tasarlanmış ve gerçekleştirilmiştir. Yedi ABD nakil merkezindeki denemenin 30 böbrek alıcısının her birine, virüs içinde hayatta kalması için gerekli olan iki farklı proteini hedefleyen güçlü antiviral maddeler olan glecaprevir ve pibrentasvirden oluşan bir koformülasyonun sekiz haftalık bir kürü verilmiştir. Bir hasta, denemeye katılımla ilgisi olmadığı düşünülen sepsis komplikasyonlarından ölürken, hiçbir hastada ciddi yan etki veya karaciğer hastalığı gözlenmemiş ve altı ayda allogreft fonksiyonu mükemmeldir.
Araştırmacı Dr. Raymond Chung, hastaların çoğu nakilden hemen sonra kanlarında çok az miktarda virüs göstermiş, ancak bu viral yük dört haftalık tedaviyle HCV viremik böbreklerin tüm alıcılarında tespit edilemez hale gelmişş veya ölçülememiştir. (MGH’deki Karaciğer Merkezi ve Gastrointestinal Bölümü ve çalışmanın eş-kıdemli yazarı) Chung, denemenin başarısının, araştırma ekibinin, her yerde nakil merkezleri tarafından kullanılabilecek, hepatit C ile enfekte böbrekleri nakletmek için kanıta dayalı bir klinik protokol geliştirmesine kadar uzandığını belirtmektedir. Değişen tedavi rejimlerine dayalı olarak kendi bünyesinde geliştirilen birçok protokolü sağlam, tek tip ve tekrarlanabilir bir protokolle değiştirmeye çalışılmıştır. Hastalarda işe yarayan çok basit bir yaklaşım oluşturarak başarıldığına inanılmaktadır. Araştırmacılar şimdi, nakil merkezlerinin bu cesaret verici sonuçları ve böbrek nakline kritik ihtiyaç duyan hastaların yüksek kaliteli organlara erişimini artırma fırsatını dikkate alacaklarından umutlulardır.
Sonuç itibarıyla hepatit-C ile enfekte olmuş böbreklerle nakillerin yapılabilmesi ve geri ödenebilir hale getirilmesinin muazzam faydalarının görüleceği umut edilmektedir. Herkesin nihai hedefi, böbrek nakli bekleyen hastaların yaşam kalitesini ve miktarını artırmak olmalıdır.